Sterker door strijd!

Door de strijd zijn we sterker geworden, veel Rotterdamser ga je het niet krijgen!

Als ik één aspect van mijn wezen aan zou moeten wijzen waar ik trots op ben, dan is dat wel het feit dat ik in hart en nieren Rotterdammer ben. Mijn accent, mijn manier van doen en veel van mijn taalgebruik is geënt op mijn identiteit als Rotterdammer. Mijn moeder heeft wel eens gezegd dat ik geen Nederlander ben maar een Rotterdammer, een uitspraak waar ik mij volledig in kan vinden. Op zowel mijn Facebookpagina als mijn Instagram account is dat dan ook direct te lezen in de korte omschrijving van mijzelf, ‘Christen en Rotterdammer’. En tot op de dag van vandaag geloof ik dat dat het best omschrijft wie ik ben en waar mijn identiteit vandaan komt. In de eerste plaats ben ik een kind van de Allerhoogste God, in de tweede plaats ben ik een Rotterdammer met de, vergeef me mijn Rotterdams, ‘recht-voor-z’n-raap, niet-lullen-maar-poetsen’ mentaliteit. Wanneer ik kijk naar het wapen van onze prachtige stad dan zie ik daar die drie woorden die zo treffend die twee aspecten van mijn identiteit koppelen; “sterker door strijd”.

“Strijd de goede strijd van het geloof”

1 Timotheüs 6:12

Wanneer ik reflecteer op de afgelopen periode dan is het wel zo eerlijk om te zeggen dat er wat strijd heeft plaatsgevonden. In het werk wat we doen staat onze koning Jezus centraal, daar zwijgen we niet over en we weten dat Hij altijd bij ons is maar tegelijkertijd moeten we daarbij erkennen dat er ook een tegenstander is. En die wil heel graag voorkomen dat wij goed functioneren. Dit werd vooral duidelijk op het gebied van onze gezondheid en van onze eenheid. Nu zou de strijd op het gebied van gezondheid nog enigszins gerelativeerd kunnen worden vanwege de coronapandemie waar we in zitten maar toen er strijd ontstond op het gebied van onze eenheid, gingen de alarmbellen rinkelen. Toen realiseerde ik mij nogmaals dat we een gevecht aan het voeren zijn, eentje waarvoor Paulus ons al waarschuwde toen hij zei, “onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen.” (Ef.6:12). Daarmee bedoel ik niet dat ons werk een gevecht is, wij houden van ons werk en doen dit met volle overgave en liefde, maar daarmee bedoel ik wel dat er een strijd gaande is in het transcendente, het onzichtbare, waarvan wij ons niet altijd bewust zijn. En wanneer we dat in ons achterhoofd houden dan is die strijd rondom de eenheid ineens verklaarbaar. Het is ook niet voor niets dat Jezus expliciet bad voor eenheid onder Zijn volgelingen want, zo zien we in een van de brieven van Johannes, God wordt zichtbaar doordat wij elkaar in eenheid liefhebben.

“Laat hen allen één zijn, Vader.
Zoals u in mij bent en ik in u,
laat hen zo ook in ons zijn,
opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden.”

Gebed van Jezus – Johannes 17:21

En toch kijk ik dankbaar terug naar de strijd die we hebben ervaren. Door de strijd zijn we sterker geworden, veel Rotterdamser ga je het niet krijgen! Juist dit zetje heeft ervoor gezorgd dat we ons nogmaals bewust werden van de verantwoordelijkheid die we hebben gekregen. De verantwoordelijkheid over onze kids en onze jongeren, maar ook de verantwoordelijkheid richting elkaar. En waar wij als mensen soms simpelweg kunnen botsen, we zijn immers ook gewoon een aantal persoonlijkheden bij elkaar, daar mogen we vertrouwen op Gods bovennatuurlijke genade die ons helpt om in eenheid te kunnen blijven bewegen. Want zijn genade is ook voor ons genoeg om de goede strijd van het geloof te blijven strijden! En zo is ons gebed dat, door die onzichtbare strijd heen, vanuit Gods genade, de mensen om ons heen mogen gaan zien wie Jezus is door de eenheid die we mogen uitstralen. Bid jij met ons mee?

In liefde verbonden,
Frank van der Wildt
Missionair Jongerenwerker | Straatpastor